Demo

شیوهٔ نگارشی صحیح

شیوهٔ نگارشی صحیح

  • مقاله غلط گرامری نداشته باشد. (مثال‌هایی از غلط‌های گرامری)
  • نقطه‌گذاری مقاله صحیح باشد.
  • مقالات فاقد ایراد تایپی باشند.
  • مقالات حشو نداشته باشند.
  • مقالات دارای جمله‌های روشن و گویا باشد.
  • از تعابیر درست و بدون تکلف در مقالات استفاده شود.
  • مقالات لحن گفتاری نداشته باشند.
  • مقالات بهتر است دارای جملات کوتاه باشند. و چند جمله به یک جمله حواله داده نشده باشد (مثال‌هایی در این مورد).
  • اگر می‌شود فارسی و ساده نوشت، عربی و پیچیده نوشته نشود.
  • مقالات دارای شکسته‌نویسی نباشند.
  • مقالات دارای جملات به هم‌ریخته نباشند.
  • فعل‌ها از نظر زمانی صحیح باشند و از فعل‌ها درست و به جا استفاده شود.
  • مقالات دارای شیوهٔ دستوری تاریخی نباشند.
  • علائم سجاوندی مانند نقطه، ویرگول، دونقطه، نقطه‌ویرگول، علامت سؤال، و علامت تعجب (. ، : ؛ ؟ !) بدون فاصله از کلمه‌ی پیشین خود نوشته شوند.علامت‌های پرانتز، آکولاد، کروشه، نقل قول و نظایر آن‌ها بدون فاصله با عبارات داخل خود نوشته شوند.

  • عبارات نقل‌قول‌شده یا مؤکد باید درون علامت نقل قولِ «» قرار گیرند، نه "".

  • رعایت پیشوندها و پسوندها (نمونه‌های پیشوند و پسوند).
  • رعایت میانجی‌‌ها (نمونه‌های میانجی).
  • صحیح نوشتن واژه‌های چندتکواژی (نمونه‌های واژه‌های چندتکواژی).

نوشتار صحیح

  • مقاله ایراد نوشتاری نداشته باشد. (مثال‌های ایراد نوشتاری)
  • در متن فارسی اعداد را فارسی بنویسید. (۱۲۳۴۵۶۷۸۹۰).
  • مقاله غلط فاصلهٔ مجازی (نیم‌فاصله) نداشته باشد. (مثال‌هایی از فاصلهٔ مجازی)
    ** کلمات مستقل با فاصله از هم جداشوند و قسمت‌های کلمات مرکب با نیم‌فاصله.
  • برخی از واژه‌ها تشدید می‌گیرد. در جایی که ابهام‌برانگیز است، تشدید گذاشته شود.
    • نمونه: معین و معیَّن، کره و کرّه، بنا و بنّا.
  • حرکت واژه‌های مبهم و نیز بیگانهٔ نامانوس باید باشد.
    • نمونه: بُرد و بَرَد، مِهر و مُهر، پسر علی را دید و پسرِ علی را دید.
  • استقلال واژه‌ها رعایت شود.
  • نوشتار صحیح «ها»ی بیان حرکت.
  • پسوندهای فارسی و ضمایر ملکی پیوسته نوشته شده باشند.
  • نوشتار صحیح همزه رعایت شده باشد. (مثال‌هایی از املای صحیح همزه)

دستور زبان صحیح

  • کلمات فارسی با علامت‌های جمع عربی جمع بسته نشده باشند. (مثال‌های این مورد)
  • از علامت «اَل» عربی برای کلمات فارسی استفاده نشده باشد.
  • از علامت مصدر جعلی عربی (یت) برای کلمات فارسی استفاده نشده باشد.
  • از علامت تنوین برای کلمات فارسی استفاده نشده باشد.
  • در زبان عربی صفت با موصوف از جهاتی مطابقت می‌کند؛ مثلاً در شمار یا جنس، مانند: «رجلٌ عالمٌ»، «امراة عالمةٌ»، و «رجالٌ عالمون». اما در زبان فارسی میان صفت و موصوف تطابق وجود ندارد و هیچ علامتی برای تأنیث (مؤنث کردن) وجود ندارد.( مثال‌هایی از عدم تطابق صف و موصوف در زبان فارسی)
  • ساختن کلمه‌های مثنی در زبان فارسی اشتباه است.
  • کلمات فارسی با عربی جمع بسته نشده باشند.
  • «را» باید پس از مفعول بیاید.
  • صفت تفضیلی فارسی و عربی را با هم آمیخته نشده باشد.
  • ضمیر با مرجعش یک‌جا آورده نشود.
  • بهتر است به جای «می‌باشد» از «است» استفاده شود.
  • مصدر «نمودن» به معنای نشان دادن است و معنای انجام کار را نمی‌دهد.

  • کسره‌ی اضافه‌ی بعد از «ه» غیرملفوظ به صورت «هٔ» نوشته می‌شود، نه «ه‌ی».

منابع نکات نگارشی، املایی و دستور زبان

جهت یادگیری نکات نگارشی، املایی و دستور زبان پیشنهاد می‌کنیم، لینک‌های زیر را مطالعه کنید.

استفاده از فونت استاندارد یا فونت آزاد

جهت خوانا بودن و تمیزی مقاله از یک فونت استاندارد و یا یک فونت آزاد فارسی استفاده شود.